من و صادق و محمد تنها كساني بوديم كه صداي خواهش ازگيل‌ها را مي‌شنيديم. بار اول من صداي نازك‌شان را شنيدم و خيال كردم كه خيالاتي شده‌ام. داشتم با يك كيلو بادمجان از ميوه‌فروشي محله‌ي بالا خيز برميداشتم به سمت خانه كه يكي‌شان گفت: منو بخور! صادق هم آمده بود. محمد اما ولايتشان بود...

دعوتيد به وبلاگ ليضا.